New York'taki BM merkezinde iki hafta süren görüşmelerden sonra, birçok kişi olumlu sonuç çıkacağını umsa da, üye devletler açık denizlerde biyolojik çeşitliliği korumak ve sürdürülebilir bir şekilde kullanmak için yasal olarak bağlayıcı bir anlaşma imzalamayı başaramadılar. Şimdi ise devletler, henüz tarihi belirlenmeyen yeni bir toplantıya kadar farklılıklarını anlatmaya devam etmek zorunda kalacaklar. Özellikle müzakerelerin son iki gününde, taslak anlaşmanın bazı kilit yönlerinde ilerleme kaydedildi. Hükümetler büyük ölçüde zamanlarının tükendiğini söylerken, çevre örgütleri toplantıyı kaçırılmış bir fırsat olarak nitelendirdi. Konferans başkanı Rena Lee şunları söyledi: “Bitiş çizgisine daha önce hiç olmadığı kadar yakınız. Ama çalışmaya devam etmek için daha fazla zamana ihtiyacımız var. Herkesi çabalarımızı iki katına çıkarmaya davet ediyorum.” Açık denizler - herhangi bir kıyıdan 200 milden (320 kilometre) daha fazla olan ve dolayısıyla ulusal yargı yetkisinin ötesinde olan alan - küresel okyanusun yaklaşık üçte ikisini teşkil ediyor. Ancak şu anda bu suların sadece %1'i korunmaktadır. Bu alanlar çeşitli ekosistemler içerir ve yaşamla iç içedir. Geçen yıl, (HAC) olarak bilinen 100'den fazla ülkeden oluşan bir grup, 2030 yılına kadar gezegenin kara ve denizlerinin %30'unu korumayı taahhüt etti. Ancak uluslararası bir anlaşma olmadan, bu taahhüdün açık denizlerde hiçbir yasal dayanağı yok. Anlaşma, dünya okyanuslarının daha fazla bölümünü Deniz Koruma Alanları (DKA) ağına ekleyecek. Müzakereler bir dizi önemli konuyu çözüme kavuşturdu. Doğal Kaynaklar Savunma Konseyi'nde (NRDC) okyanus programı başkanı Lisa Speer, "Bazı açılardan, bu iki haftada son beş yıldan daha fazla ilerleme kaydettik" dedi. Delegeler, pozisyonlarını tekrarlamak yerine gerçekten müzakere etmeye hazırlandılar” dedi. Temmuz ayında Lizbon'da düzenlenen BM Okyanus Konferansı'nda dünya liderlerinin, dünya okyanuslarını kurtarmak için harekete geçme sözü vermelerinin ardından anlaşmayı sonuçlandırma beklentileri yüksek olmuştu. Devletler on yıldan fazla bir süredir bir anlaşmayı müzakere etmeye çalışıyorlar. New York'taki müzakereler, önerilen anlaşmanın dört bileşenini de ele aldı: DKA'lar gibi alan bazlı yönetim araçları; deniz genetik kaynakları; çevresel etki değerlendirmeleri; ve kapasite geliştirme ve gelişmiş ülkelerden gelişmekte olan ülkelere teknoloji transferi. Greenpeace'te okyanus kampanyacısı olan Luisina Vueso, iki haftanın çoğunu gerçekten müzakere etmeden geçiren hükümetlerin “aciliyet eksikliği” olduğunu söyledi. Vueso, delegasyonların daha fazla esneklik ve uzlaşmaya varma istekliliği gösterdiğinde bu durumun sona doğru değiştiğini açıkladı. Ülkeler, alan bazlı yönetim araçları ve gelecekteki bir anlaşmanın kurumsal düzenlemeleri konusunda ilerleme kaydettiler ve bu ilerleme anlaşmanın etkinliği için kritik olabilir. Bu düzenlemeler iklim konusunda her yıl düzenlenene benzer bir Taraflar Konferansı'nın (COP) yetki ve kurallarını ve açık denizleri düzenleyen mevcut organlarla koordinasyonu içeriyor. Ancak açık denizlerdeki kaynakların çıkarılmasından elde edilecek olası karların paylaşımı çok hassas bir konu olarak kaldı. Delegelerin bunun nasıl adil bir şekilde yapılacağı, paylaşılacak fayda türleri (parasal ve parasal olmayan) ve politikaların gönüllü mü yoksa zorunlu mu olacağı konusunda hala bir anlaşmaya varmaları gerekiyor. Zirvenin ilk hafta sonu gözden geçirilmiş bir taslak metin yayınlandı ve anlaşmaya varılamayan alanlarda birkaç parantez kaldı. Metnin yeni versiyonları daha sonra ikinci hafta boyunca delegeler arasında dağıtıldı, ancak BM tarafından halka açıklanmadı. "Anlaşmayı sonuçlandırabileceğimize dair bir his vardı" Pew'in açık denizler programını yöneten Elizabeth Karan, "bu, ülkelerin zamanının dolmasıyla ilgiliydi" dedi. "Anlaşma sağlanamayan nokta hala deniz kaynaklarının fayda paylaşımı etrafında. Bunun zor bir konu olacağını biliyorduk ve öyle oldu.” Kapanış toplantısında konuşan çoğu ülke temsilcileri, tüm tarafların uzlaşmaya varma esnekliğini vurgulayarak önemli ilerleme sağlandığı konusunda anlaştılar. Delegelerin zihniyetinin bu sefer farklı olduğunu ve daha yapıcı tartışmalara olanak sağladığını söylediler. Herkes kabul etmedi. Pasifik ve Karayipler'deki küçük ada devletlerinden temsilciler çok hayal kırıklığına uğradılar. Özel durumlarının metne yansıtılmasını ve kendilerini destekleyen dengeli bir anlaşma talep ettiler. Pasifik vatandaşları iyi niyetle ve müzakere etme isteğiyle geldiler. "Uzakta yaşıyoruz ve seyahat etmek ucuz değil. Heyet getirmek için harcanan para, yollara veya ilaçlara harcanmadı. Bizim için önemli olan konularda sert tavizler verdik," dedi. Samoa'dan bir delege gözyaşlarını tutamayınca tüm genel kuruldan alkışlar aldı. WWF'de okyanus politikası uzmanı olan Jessica Battle, Norveç ve İzlanda'nın toplantıda pozisyonlarını en fazla değiştirdiğini ve şimdi bir anlaşmaya çok daha açık olduklarını söyledi. Öte yandan, Rusya ve daha az ölçüde Çin'in, metnin birkaç maddesine ilişkin yorumlar da dahil olmak üzere bazı yönlerden hala şüpheleri olduğunu da sözlerine ekledi. Genel kurulda konuşan Çin delegesi, tartışmaların "derin ve verimli" olduğunu ancak her alanda bir anlaşmaya varılamadığınıbelirterek; " Delegasyonlar birbirlerinin tutumlarını daha iyi anladı.. Anlaşma bir paket anlaşmadır ve hiçbir yönü göz ardı edilmemelidir" dedi. Müzakereleri toplayan BM Genel Kurulu kararı, müzakerelerin 2022 yılı sonuna kadar sonuçlandırılmasını zorunlu kıldı. Bu, planlanan son oturumdu ve süreç şu anda askıya alındı. Ülkelerin müzakerelere devam etmek için ne zaman bir araya geleceği henüz belli değil. Kasım'da iklim COP27, Aralık'ta biyoçeşitlilik COP15 ve Eylül'de Genel Kurul dahil olmak üzere, şimdi ve Ocak arasında diğer konularda dolu bir BM toplantıları takvimi var. Gözlemciler, bu oturumda kaydedilen ilerleme sayesinde bir sonraki açık deniz toplantısının iki yerine bir hafta sürebileceğini söyledi.