Endonezya, bu yıl savunma bütçesini yaklaşık 588 milyon dolar indireceğini açıkladı. Tayland da savunma dağıtımını 555 milyon dolar azalttı. Malezya, Vietnam ve Filipinler'in hepsi benzer baskı altında.
Bu ülkeler bölgelerindeki kilit deniz güçleridir. Daha az savunma harcaması denizde daha az devriye anlamına gelecektir. Ancak bu kesintiler, bölgede artan deniz güvenliği tehditlerinin olduğu bir dönemde ortaya çıkıyor.
Cakarta, Pekin, Çin, ve Endonezya arasındaki deniz gerilimleri sürerken, diğer yandan git gide artan korsanlık, bölge ekonomileri büyüdükçe, meşru ticari girişimlere üzerinde baskıya ve yasadışı faaliyetlere alan oluşturarak, bir başka kalıcı tehdittir.
Endonezya ve çevresindeki sular uzun zamandır korsanlık için en tehlikeli bölgelerden biri olarak kabul edilmektedir. 1993-2015 yılları arasındaki tüm deniz korsanlığı olaylarının % 60'ından fazlası Güneydoğu Asya'da meydana geldi ve bu olayların % 20'den fazlası yalnızca Endonezya denizlerinde gerçekleşti.
1990'lı yılların sonlarında Asya mali krizini takiben yapılan araştırmalar, Endonezya sularındaki korsanlık vakalarının sayısında önceki on yıla kıyasla on kat artış olduğunu bulmuş, 2001'de bildirilen 115 vaka 1993'te sadece 10'a olduğunu göstermiştir. 2008 küresel mali krizinin ardından, Korsanlıkla Mücadele ve Silahlı Soygunla Mücadele Bölgesel İşbirliği Anlaşması (ReCAAP) Güneydoğu Asya'daki korsanlık oranlarında % 25 artış olduğunu bildirdi.
Bunların hiçbiri Covid-19 tehdidine veya ekonomik daralma ile mücadeledeki zorlukla mücadelede geri adım atmak için neden olmamalıdır. Ancak, savunma gibi bir alanı kısıtlamamak ve olayları daha da kötüleştirmek için harcama öncelikleri dikkatli düşünülmelidir.
