Dünyanın yaşayan ve çalışan en eski tersanesi, Fatih Sultan Mehmet’in yadigârı Tersane-i Amire’nin kuruluşunun 565’inci yılı kutlandı.
Tersane-i Amire’den geriye kalan son tersane olan Haliç Tersanesi’nde, III. Selim tarafından 1790’da yaptırılan Kuru Havuzun başında, Kent Çizgileri AŞ çalışanlarının katıldığı bir merasim düzenlendi. Merasimde ilk olarak Kent Çizgileri AŞ Genel Müdürü Sinem Dedetaş, tersanenin yaş levhasını çaktı.
“Tarihi mirası yaşatmanın gururunu yaşıyoruz”
Kısa bir konuşma yapan Dedataş, Tersanenin bütün süratiyle üretmeye devam ettiğine dikkat çekti. Dedetaş, “Fatih Sultan Mehmet’in, İstanbul’u fethettikten iki yıl sonra kurduğu, 5,5 asırdan uzun vakittir ayakta olan, bu değer biçilmez mirasa sahip olma, müdafaa ve yaşatmanın haklı gurunu taşıyoruz. Burası birebir vakitte endüstriyel bir müze üzere. Çok eski ancak hala çalışan makinelerimiz var. Üç kuru havuzu, iki gemi inşa kızağı, muazzam tecrübesi ve birikimiyle yalnızca bizim gemilerimize değil, kurum dışı gemilere de bakım, tavır ve tamirat hizmeti veriyoruz” diye konuştu.
En yaşlı emekliye teşekkür plaketi verildi
Merasimde, Tersane emeklilerinin en yaşlısı olan Dursun Bekçi’ye (81) ve 48 yıldır tersanede çalışan Mehmet Yazıcı’ya, Dedetaş tarafından teşekkür plaketi takdim edildi. Dedetaş, Tersanenin doğum günü pastasını, Bekçi ve Yazıcı ile birlikte kesti.
Çağdaş bilimin ilk sefer uygulandığı merkez
Fatih Sultan Mehmet, İstanbul’u fethinden iki yıl sonra, gemilerini karadan denize indirdiği Kasımpaşa’dan Hasköy’e kadar uzanan bir alanda, Tersane-i Amire’nin kurulması kararını verdi. 11 Aralık 1455 tarihinde temeli atılan ve birebir yıl içinde birkaç göz inşa kızağı ile faaliyete geçirilen Tersane-i Amire’ye, o tarihten itibaren tıpkı vakitte İstanbul Tersanesi de denildi. Tersane, Osmanlı Devleti’nde çağdaş bilimin de ilk defa uygulandığı bir sanayi merkezi oldu. Tersanenin etkin olan kuru havuzlarından ilkini III. Selim 1790’da yaptırdı. İkinci havuzu, II’inci Mahmut 1825’de devreye soktu. En büyükleri olan üçüncü kuru havuzun inşasına ise Sultan Abdülmecit vaktinde 1857’de başlandı lakin 1870’de Sultan Abdülaziz periyodunda tamamlandı.
